اما استرالیا یکی از آسیب‌پذیرترین کشورها در برابر تغییر اقلیم است.
اما استرالیا هنوز وابستگی زیادی به سوختهای فسیلی دارد و سیاست‌های اقلیمی در سقوط سه نخست وزیر در یک دهه نقش داشته است.
در تیرماه سال جاری تظاهرات جمعی از مردم استرالیا در اعتراض به تغییرات اقلیمی در شهر سیدنی با مداخله نیروهای پلیس به خشونت کشیده شد. پلیس استرالیا با حمله به اعتراضات خیابانی مردم به تغییرات اقلیمی در سیدنی ۱۱ نفر را دستگیر کرد.
بر اساس این گزارش، در هفته جاری این هفته، پارلمان لایحه مربوط به تغییرات اقلیمی را تصویب کرد که بر اساس آن کاهش ۴۳ درصدی انتشار گازهای گلخانه ای تا سال ۲۰۰۵ تا سال ۲۰۳۰ الزامی است.
محققان بعد از آتش‌سوزی‌های ویرانگر ۲۰۲۰-۲۰۱۹ در جنگل‌ها، دولت او را به «غفلت عمدی در امور اقلیمی» و کوتاهی در حفاظت از تنوع زیستی متهم کردند.
گزارش های خبری نشان می‌دهد در دولت جدید استرالیا، از اوایل این ماه میزان حذف کربن افزایش یافته است تا به هدف به صفر رسیدن آن در سال ۲۰۳۰ دست یابند و این کشور همگام با دیگر کشورهای توسعه یافته بر تعهداتش با پیمان تغییرات اقلیمی پاریس پایبند بماند.
به گفته «اندرو مک‌کلار»، مدیر عامل اتاق بازرگانی و صنعت استرالیا، رها کردن سریع زغال‌سنگ یا گاز برای تجارت “بسیار مخرب” خواهد بود و اهداف پیشنهادی حزب سبزها را “کاملاً غیر واقعی” می‌داند.
به گزارش ایرنا، شماری از کارشناسان معتقدند تغییرات اقلیمی از جمله گرمایش زمین در استرالیا تاثیر فاحشی داشته و طی ۳ سال گذشته این کشور شاهد آتش‌سوزی و جاری شدن سیل‌های مخربی بوده است.
به استناد گزارش های خبری، استرالیا هنوز برای تولید برق خود عمدتا به زغال سنگ متکی است، یکی از آلوده‌کننده ترین کشورها به نسبت جمعیت به حساب می آید. استرالیا مسئول یک درصد تصاعد گازهای گلخانه‌ای است درحالی که ۰٫۳ درصد جمعیت جهان را دارد.
در زمان موریسون، استرالیا تنها کشوری بود که در بررسی سیاست‌های آب و هوایی بین ۶۰ کشور و اتحادیه اروپا که توسط شاخص عملکرد تغییرات آب و هوایی انجام شد، امتیاز صفر را کسب کرد.
این در حالیست که در سوی دیگر، مشاغل بزرگی در استرالیا وجود دارند که متعهد به ایجاد تغییرات شدید در زمینه تغییرات اقلیمی هستند اما از حرکت سریع می‌ترسند و نمی‌خواهند اقتصاد متکی به صادرات سوخت فسیلی را به خطر بیندازد.
استرالیا در سال‌های اخیر خشکسالی شدید، آتش‌سوزی‌های طبیعی بی‌سابقه، چند سال پیاپی سیل‌های ویرانگر، و شش رویداد رنگ‌باختگی در دیواره بزرگ مرجانی را تجربه کرده است.
نگاهی به اقدامات صورت گرفته در خصوص مبارزه با تغییرات اقلیمی در استرالیا نشان می دهد در این کشور از یک سو قانونگذاران طرفدار مبارزه با پدیده گرم شدن زمین می‌کوشند توازن قوا را در پارلمان کنترل کنند، بر کاهش شدیدتر و سیاست های رادیکال مانند ممنوعیت استفاده از معادن جدید زغال سنگ فشار وارد می کنند.
اکنون باید منتظر ماند و دید آیا نخست وزیر فعلی استرالیا تا چه می تواند در زمینه مبارزه با تغییرات اقلیمی موفق عمل کند.
